Eksponat tygodnia – wiaderko do chłodzenia wina, XIX/XX w.

Prezentujemy Państwu wiaderko do chłodzenia wina znajdujące się w pokoju kredensowym, na ekspozycji stałej.

W dworach ziemiańskich zazwyczaj kupowano wina węgierskie w beczkach, natomiast francuskie, niemieckie czy hiszpańskie w butelkach (były znacznie droższe). Robione samodzielnie wina owocowe dodawano raczej do deserów.

Bardzo istotna przy podawaniu tego trunku jest jego odpowiednia temperatura, ponieważ od niej zależą walory smakowe i zapachowe. Wina białe, różowe oraz musujące podaje się schłodzone do około 5-12 ˚C, czerwone na ogół w temperaturze pokojowej (około 16-18 ˚C) tzw. „chambré”.

W XIX w. oraz do okresu II wojny światowej istniał zwyczaj szambrowania wina. Polegał on na tym, że umieszczano je w specjalnych pomieszczeniach przy źródle ciepła o temperaturze 20-22 ˚C. W ten sposób wcześniej przechowywane w chłodnych piwnicach wina przystosowywano do temperatury pokojowej. Z szambrowania zrezygnowano w latach czterdziestych XX w.

Do schładzania przeznaczone są naczynia zwane obecnie coolerami, które wypełnia się do ¾ ich wysokości jednakową ilością lodu i wody. Pozwala to na utrzymanie odpowiedniej temperatury.

Prezentowane wiaderko zostało wykonane ze srebrzonego metalu przez niemiecką firmę Jurst & Co. Ma ono 22,5 cm wysokości oraz średnicę 19,5 cm. Posiada puncowanie przedstawiające orła w kartuszu nad literami J & C, a w prostokącie napis JURST.

Anna Leśniczuk

Fotografie: Piotr A. Czyż, Anna Leśniczuk, Krzysztof Starczewski

Literatura:

Elżbieta Kowecka, „W salonie i w kuchni. Opowieść o kulturze materialnej pałaców i dworów polskich w XIX w.”, Poznań 2008.

https://blog.winezja.pl/temperatura-podawania-wina/ [dostęp 09.11.2020]

https://festus.pl/prz…/poradnik-winiarski/temperatura-wina [dostęp 09.11.2020]

https://festus.pl/slownik/szambrowanie.html [dostęp 09.11.2020]

http://www.winozesmakiem.net.pl/?p=1616 [dostęp 09.11.2020]