Eksponat tygodnia – stolik – taca, XIX/XX w.

Dzisiaj prezentujemy Państwu stolik – tacę znajdujący się w pokoju pani, na ekspozycji stałej. Jest on depozytem pochodzącym ze zbiorów Muzeum Warszawy.
Życie towarzyskie w dworze skupiało się na ogół wokół kobiety. To pani domu kierowała konwersacją, zapewniała rozrywki. Goście, którzy przybywali z oficjalną wizytą byli podejmowani w salonie. Tych mniej oficjalnych (członkowie rodziny, bliscy znajomi) mogła przyjmować w swoim buduarze. Nazwa tego pomieszczenia pochodziła z języka francuskiego od czasownika „bouder”- dąsać się, kaprysić. Słowo to oddaje znakomicie charakter tego miejsca, gdzie etykieta nie obowiązywała w takim stopniu jak np. w salonie. Była to przestrzeń we dworze, gdzie pani domu mogła swobodnie prowadzić konwersację, oddawać się ulubionym zajęciom (tj. haftowanie, czytanie, słuchanie muzyki). Wówczas często na tacach podawano ciepłe napoje (kawa, herbata, kakao).
Prezentowany stolik – taca wykonany jest z drewna orzechowego, składa się on z dwóch elementów: tacy oraz podnóżka. Taca (blat stolika) ma 74 cm długości i 50 cm szerokości. Posiada drewnianą ramę oraz szklane lustro (powierzchnię), pod którym znajduje się tkanina o wzorze kwiatowym. Część dolna to podnóżek krzyżakowo – przegubowy, który stanowi podstawę dla wspomnianej tacy. Stolik ma wysokość 50 cm.

Anna Leśniczuk

Literatura:
E. Kowecka, „W salonie i w kuchni. Opowieść o kulturze materialnej pałaców dworów polskich w XIX w.”, Poznań 2008.